کاربران اندک اینترنت پرسرعت در قزوین

حامد فتوحی
ارایه‌ی آمار از میزان ضریب نفوذ اینترنت در ایران همیشه با اما و اگرهای بسیاری همراه بوده است. یکی از این دلایل مغایرت آمار ضریب نفوذ اینترنت به دلیل وجود مراکز ارایه‌ی آمار متفاوت در کشور است. این مغایرت بیش از هر چیز ریشه در تفاوت آمارهای ارایه شده از سوی مرکز آمار ایران و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات دارد که همواره ضریب نفوذ اعلام شده توسط وزارت ارتباطات حدودا سه برابر عدد اعلام شده از سوی مرکز آمار بوده است.
بر اساس قانون برنامه‌ی پنجم توسعه کشور، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات وظیفه‌ی تدوین نظام پایش شاخص‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات و همچنین انتشار آمار کلیه‌ی شاخص‌های فاوا را بر عهده دارد. این در حالی است که ITU در بحث ضریب نفوذ اینترنت مراکز آمار کشورها را می‌شناسد.
در هر صورت با توجه اختلافات به وجود آمده در سرشماری نفوس و مسکن سال 1390 ما بین مرکز آمار ایران و وزارت ارتباطات‌، پروژه‌ای برای فرمول ضریب نفوذ اینترنت در کشور توسط وزارت ارتباطات و با مشارکت دانشگاه صنعتی شریف تعریف شد.
پس از طی فازهای مختلف این پروژه از قبیل بررسی وضعیت کشورهای جهان، وضعیت اینترنت در داخل کشور و همفکری با صاحبنظران، سرانجام موفق به ارایه‌ی فرمولی شد که با شرایط بومی کشور در این زمینه حداکثر هماهنگی ممکن را داشته باشد. به طور اختصار روش اصلی همان روش مولفه‌ای است که در آن تعداد کاربران استفاده کننده از اینترنت به تفکیک تکنولوژی‌های مختلف(ADSl،DialUp،Wimax، فیبر، Cellphone) ابتدا محاسبه و سپس کلیه‌ی مقادیر جمع می‌شوند. هر چند در این روش نیز اختلافاتی در تعاریف کاربران اینترنت، مشترکان اینترنت و همچنین راه‌حلی جهت جلوگیری از محاسبات مکرر این دو وجود دارد.
بر اساس گزارش سامانه مدیریت ضریب نفوذ اینترنت کشور (www.iriu.ir)‌، در سال 1393 ضریب نفوذ اینترنت در استان قزوین 54‌/44 درصد است که از این مقدار 92/13 درصد مربوط به ADSL،84/8 درصد مربوط به اینترنت DialUp،39/8 مربوط به اینترنت Fiber، 0/6 درصد مربوط به اینترنت Wimax و 8/12 درصد مربوط به اینترنت Cellphone است.
بر فرض صحت آمار ارایه شده توسط این مرکز می‌توان به این نتیجه‌رسید که ضریب نفوذ اینترنت 92/13 درصدی با تکنولوژی ADSl (پر سرعت) در استان نشان‌دهنده‌ی این است که بخش اندکی از کاربران اینترنت در استان قزوین از اینترنت پرسرعت بهره‌ می‌برند و این یعنی عملکرد دستگاه‌های متولی اعم از وزارت ارتباطات، ‌مخابرات و شرکت‌های خصوصی خدمات‌دهنده در این بخش پاسخگوی نیازها نبوده است؛ البته لازم به ذکر است که یکی از دلایل و مشکلات بخش خصوصی در ارایه‌ی اینترنت پرسرعت، نداشتن امکانات و زیر‌ساخت لازم جهت رقابت یکسان با شرکت مخابرات است. ضمن آنکه بخش عمده سرعت همین تعداد کاربر اینترنت پرسرعت نیز سرعتی است که عملا در فضای ارتباطی منطقه و دنیا بسیار پایین است.
یادآور می‌شود با نگاهی به ضریب نفوذ اینترنت Cellphone متوجه ضد و نقیض بودن آمارها از سال‌های 1390 تا سال 1393 می‌شویم‌. در سایت یادشده ضریب نفوذ اینترنت از طریق Cellphone در استان قزوین 8/12 عنوان شده است که این نشان‌دهنده‌ی حرکت رو به جلوی کاربران اینترنت در استفاده از تلفن‌های هوشمند است.
در پایان دوباره تاکید می‌شود که ضریب نفوذ اینترنت به عنوان یکی از شاخص‌های اصلی توسعه‌یافتگی کشورها محسوب می‌شود و این ضریب نشان‌دهنده‌ی میزان دسترسی کاربران یک کشور به اینترنت است.
در حال حاضر سطح توسعه‌یافتگی کشورها براساس پهنای باند اینترنت و فراوانی اطلاعات یا داده‌های الکترونیکی بر روی شبکه‌های اینترنتی سنجیده می‌شود که متاسفانه در هر 2 مورد ذکر شده ما دچار مشکل جدی هستیم. در عین حال یکی دیگر از مشکلات موجود تعرفه خدمات اینترنت در کشور است که با این سرعت و مشکلات موجود در پهنای باند، اینترنت در کشور برای کاربران گران تمام می‌شود.
این در حالی ‌است که در بعضی کشورها (عربستان،کره جنوبی و ...) اینترنت به صورت رایگان و در برخی چندین برابر ارزانتر از ایران ارایه می‌شود؛ بنابراین ‌اگر قرار است بر اساس سند چشم‌انداز، ما در زمینه‌ی فناوری اطلاعات و ارتباطات در جایگاه اول منطقه قرار بگیریم، باید تسهیلات بیشتری برای افزایش شاخص ضریب نفوذ اینترنت پرسرعت اختصاص دهیم.