سه شنبه, ۱۴ آبان ۱۳۹۲
۱۲:۲۰
۲۶
طبقه بندی:
اخبار سازمان
شما هم ریاست نظام صنفی رایانه‌ای استانی غیر از تهران و هم سازمان کشوری را تجربه کرده‌اید. به نظر شما این دو چه تفاوت‌هایی با هم دارد؟
تنها تفاوت در حجم کار است. درواقع حجم انتظارات و تعاملات در نصر کشور بسیار بیشتر است. همچنین کارها در نصر کشور باید ملی دیده شود و فعالیت‌ها باید به گونه‌ای باشد که نتیجه آن با رعایت وزن‌ها شمول ملی داشته باشد.
اختلافات درون سازمانی را تایید می‌کنید؟
در خصوص اینکه مقاومتی وجود دارد یا نه، من نه آن را تکذیب می‌کنم و نه تایید. این بحث‌های درون سازمانی است که اگر آن را درست مدیریت کنیم، حتی باعث پویایی می‌شود. اما اگر بحث را از خانواده بیرون ببریم، اشتباه سازمانی مرتکب شده‌ایم.
گفتید که وسعت و تعداد اعضای هر استانی مبین توانایی‌های آن استان است. مسلم است که وزن استان‌ها باهم متفاوت است. در صنعت IT به ویژه سخت‌افزار با توجه به اینکه بخش عمده‌ای از واردکنندگان در تهران هستند، آیا در بررسی مسایل حوزه سخت‌افزار ارزشی که باید به سخت‌افزاری‌ها داده شود، رعایت می‌شود؟
متاسفانه تمرکزی که در تهران است ایجاب کرده که تبلور بسیاری از مسایل در تهران دیده شود. اما شرکتی که دفتر اصلی کارش در تهران است، در کل کشور فعالیت می‌کند و نمی‌توانیم فعالیتش را محدود به تهران بدانیم. بنابراین اعضای نصر تهران باید خواسته‌های خود را از طریق نظام صنفی رایانه‌ای تهران دنبال کنند و مسایل مربوط به کشور را در شورای مرکزی عنوان کنند تا روی آن بحث شود.
اما بحث دیگر این است که ارزش سخت‌افزاری‌ها در سازمان چقدر است.
ببینید؛ در هر استانی انتخابات برگزار می‌شود که براساس آن هیات مدیره شکل می‌گیرد و از جمع هیات مدیره‌ها هیات عمومی صنف ساخته می‌شود. از بین کاندیداهایی که در هیات عمومی هستند نیز 23 نفر با ترکیبی مشخص، نماینده سه شاخه شرکت‌ها، فروشگاه‌ها و اشخاص حقیقی و مشاوران در شورای مرکزی می‌شوند. استنباط من این است که انسجام بسیار خوبی در سازمان حاکم است و در همین شورای مرکزی پنج نفر از کاندیداهای استان تهران رای آورده‌اند؛ بنابراین وزن استان تهران هم به درستی دیده شده است.
شما کار خود را به عنوان رییس نصر کشور با شعار انسجام صنفی آغاز کردید و در نخستین نشست خبری‌تان هم گفتید که برای صنف فرش قرمز پهن می‌کنید. در این 9 ماه نتایج این رویکرد را چگونه می‌بینید؟ آیا انسجام صنفی حاصل شده است؟
استنباط من این است که انسجام ملی حاصل شده و این دیدگاه که سازمان تعامل همه جانبه ندارد، به طور کلی رفع
شده است.
اما از بیرون این طور به نظر نمی‌رسد و شاهد بروز اختلافاتی بین شما و دیگر تشکل‌ها از سویی و استان تهران با کشور از سوی دیگر هستیم.
همان‌طور که گفتم، اینها مسایلی درون خانواده است. یکی از بزرگ‌ترین قدم‌ها در راستای انسجام صنفی، توسعه بازار است. هم‌اکنون امید به توسعه بازار بالا رفته و مسوولان توجه بیشتری به فناوری اطلاعات دارند. سازمان هم در این راستا نقش فعالی ایفا کرده و خوشبختانه مورد استقبال دولت واقع شده است.
اینکه بارها مطرح شده دولت همراهی بخش‌خصوصی را می‌خواهد، مصداق عملی هم داشته است؟
تقاضای ما داشتن جایگاه در مراکز تصمیم‌گیری است. اکنون نیز قول داده شده که نماینده بخش‌خصوصی در کمیسیون تنظیم مقررات حضور داشته باشد که امیدوارم تحقق پیدا کند. در عین حال تعامل خوبی با معاونت فناوری وزارت ارتباطات داریم و خواسته‌های مان را در جلساتی عنوان کرده‌ایم. با مهندس جهانگرد هم تعامل خوبی داریم و امیدوارم بتوانیم در یک راستا باهم حرکت کنیم. ما اعلام کرده‌ایم که بخش خصوصی آماده انجام کار است؛ فقط باید فضای امن کاری ایجاد شود.
برگردیم به بحث انسجام صنفی. اخیرا یکی دو مساله با اتحادیه صنف فناوران رایانه تهران داشته‌اید که باعث شده دو طرف در مقابل هم موضع‌گیری علنی کنند. یکی بحث صندوق مکانیزه فروش و ورود سازمان به تفاهم‌نامه‌ای است که هیات مدیره اتحادیه آن را درست نمی‌داند و می‌گوید که سازمان نباید از جیب اعضا برای خود درآمدزایی کند.
معترضان، این طرح را به درستی واکاوی نکرده‌اند. سازمان و اتحادیه هیچ وقت رودروی هم نبوده و نیستند. اما اصولا فکر نمی‌کنم ضرورت داشته باشد که به هر داد و قالی جواب داد.
شما ببینید؛ رییس اتحادیه فناوران رایانه تهران عضو شورای مرکزی و نایب رییس نصر تهران است. بعد از عقد تفاهم‌نامه، این موضوع در شورای مرکزی مطرح و مورد سوال واقع شد؛ زیرا تجمیع اطلاعات خرده‌فروشی کار بزرگی است و باید زیرساخت فکری منسجمی داشته باشد. در آن جلسه هم مخالفتی ابراز نشد.
در مورد سابقه موضوع توضیح بدهم که از چند سال پیش که قانون نظام صنفی مصوب کرد واحدهای صنفی باید مجهز به صندوق مکانیزه فروش باشند، انواع تشکل‌ها از جمله اتحادیه صنف فناوران رایانه نظرات خود را در این خصوص ارایه کردند. نظام صنفی رایانه‌ای نیز در کارگروهPOS خود در جلسات متعددی، این قانون را واکاوی و بررسی کرد و به این نتیجه رسید که با اجرای طرح تجمیع اطلاعات خرده‌فروشی، خود واحدهای صنفی بیشترین نفع را می‌برند.
هرچند این طرح چند سالی مطرح بود اما به دلیل تامین نشدن بودجه، اجرایی نشد تا اینکه به خواست وزارت صنعت، معدن و تجارت، طرح تجمیع اطلاعات خرده‌فروشی مطرح و شورای اصناف نیز از آن استقبال کرد. راه‌حل سازمان این بود که طرح به صورتB.O.T اجرا شود؛ یعنی افرادی سرمایه‌گذاری کنند و کل خدمات را ارایه دهند، اما مسیر بازگشت سرمایه آنها لحاظ شود و این میسر نبود جز از طریق اختصاص یک درصد تراکنش فروش.
من می‌گویم که این طرح بسیار مهم است و به نفع دولت، مردم و خود واحدهای صنفی است. حالا اگر معترضان به جز داد و قال استدلالی دارند و اگر به جز یک درصد فروش روشی پیشنهاد می‌کنند، ما آماده‌ایم که بشنویم.
سوال این است که سازمان نصر چرا باید سه دهم درصد تراکنش اعضای خود را بابت این طرح مطالبه کند.
سازمان نقش رگولاتور این طرح را برعهده دارد و شرکت‌های زیرمجموعه سازمان آن را اجرا خواهند کرد. تاکید می‌کنم که این طرح به هیچ وجه به ضرر واحدهای صنفی نیست و اگر اجرا شود، معتقدم که سازمان امور مالیاتی مشوق‌های مالیاتی هم برای اجراکنندگان در نظر می‌گیرد.
سازمان براساس وظیفه خود مناقصه‌ای برگزار کرد که 25 شرکت حوزه فناوری اطلاعات در آن شرکت کردند و این نشان می‌دهد که کارشناسان به نتیجه اعتقاد دارند.
نکته حایز اهمیت دیگر این است که بحث تجمیع اطلاعات و صندوق‌های مکانیزه فروش شامل تمام صنوف می‌شود و ملی است. صنف فناوری اطلاعات هم در مقابل سایر صنوفی که این طرح را اجرا می‌کنند، بسیار کوچک است؛ در حالی که خود این صنف بیشترین نفع را می‌برد چون تامین تجهیزات و نرم‌افزار طرح نیز به بازار صنف ما رونق می‌دهد.
گفت و گو: فخری زارع
